آیا وقت آن نرسیده که گناهانمان را بپذیریم ؟ تقصیر ها را به گردن استعمار شرق و غرب نیندازیم و نگوییم که : از ما نیست که بر ما هست ؟ نه خیر آقا جان ، خود کرده را تدبیر نیست . وقتش نرسیده که دیگر تکرار نکنیم : همین است که هست ... باید سوخت و ساخت و دم نزد ؟ یکی نیست که بگوید با وجود این همه تجربه های مکرر چرا خطاهای گذشته را تکرار می کنیم وبه این تحقیر جمعی تن می دهیم ؟ یکی نیست که بپرسد چه شد که این شد و باز هم با کمال حماقت تکرار می کنیم تلخی های گذشته را . نکبت و  ادبار گذشته ها را و در گنداب خطاهای قبلی دست و پا می زنیم ؟ دیشب آماری از ارتشا ، زیرمیزی ، رشوه خواری و پارتی بازی های دستگاه های دولتی می خواندم که بسیار دردناک بود . نمی دانستم بخندم یا باید گریه کنم . آیا می توانستم با این جمله خودم را راضی کنم که : خلایق هر چه لایق اما حداقل این را می دانم  و می توانم بگویم :

تلاش خود را کرده ام ، به سهم خودم کوشیده ام تا تغییری ایجاد کنم ، چه در محل کارم چه در محیط دانشگاه ، چه در محیط زندگی ام و چه با نوشتن این مطالب .

پاسخی نگرفتم . وظیفه بوده و هست . این را می دانم ولی دیگر چه کنم ؟ بیشتر از این باید چه بکنم ؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: